અહીં રોજ નવું ઘણું શીખવું પડે છે

અહીં રોજ નવું ઘણું શીખવું પડે છે,

અહી જતું કરી ઘણું  જીવવું પડે છે.

નથી જીતાતું કંઈ,લડી દુનિયા સાથે,

જાત સાથે પણ ઘણું લડવું પડે છે.

નથી હાસ્યને સંબંધ માત્ર સુખ સાથે,

દુઃખ સાથે પણ ઘણું હસવું પડે છે.

રૂમાલ થોડો જ ભીંજાય છે આંખ સાથે,

પણ ઓશીકાને ઘણું પલળવું પડે છે.

નથી હોતાં નકશાઓ સત્ય સુધી જવાના

ભોમિયા વિના ભીતર ભમવું પડે છે. 

-  Baiju Jani

માણસ થાકી જાય છે

એટલું નક્કી કરતાં,જીવન આખું જાય છે,

આખરે શેના કારણે,માણસ થાકી જાય છે.

બુદ્ધિની વાત માનતાં,દિલ રિસાઈ જાય છે.

દિલને જો મનાવો,બે આંખે પાણી જાય છે.

વહાવી લેવા આંસુ,બધો ભાર હટી જાય છે,

દર્દ દબાવી દબાવી,માણસ થાકી જાય છે.

દોડતાં ભાળી સહુને,દોડવા લાગી જાય છે,

ખબર નથી ઉત્તર,જો પૂછો,તું ક્યાં જાય છે?

અર્થ વિનાની દોડમાં,આયખું વીતી જાય છે,

અંતે કંઈ ના મળતાં,માણસ થાકી જાય છે.

મળેલું ગયેલું બધું, ચોપડે રહી જાય છે,

સીકંદરો પણ અંતે, ખાલી હાથે જાય છે.

ભરો રેત ગમે એટલી, આખરે સરી જાય છે,

ખાલી હાથ જોઈ જોઈ, માણસ થાકી જાય છે.

-         Baiju Jani

(૧૬/૩/૨૦૧૪)

ચેક લીસ્ટ

જેમ ટી.વી. જોતાં વીજળી ગૂલ,

એમ જીવન બત્તી થાશે ગૂલ.

કેટલાંય સોરી ને થેંક્યું બાકી,

પ્રેમની વાત પણ ઉધાર રાખી,

અંત સમયે બસ આનો ભાર,

આપશે  વેદના  અપરંપાર.

કામના ઘણાં બનાવ્યા લીસ્ટ,

હવે લાગણીનું લખો ચેક લીસ્ટ.

કહો પ્રેમથી અને મારો ટીક,

જીવન જાતે થઇ જશે ઠીક.

-       Baiju Jani

(૦૫/૦૩/૨૦૧૪)

અનિશ્ચિતતા. જીવનની એકમાત્ર વાસ્તવિકતા. જેમ ટેલીવીઝન જોતાં જોતાં અચાનક વીજળી જતી રહે, બસ એવું જ કંઇક મૃત્યુ છે. ગમે ત્યારે આવી શકે. છેલ્લા સમયે બધાને મળવાનું મન થાય છે. થોડું શાંતિથી વિચારીએ તો આના પાછળનું મોટામાં મોટું કારણ એ હોઈ શકે કે દરેકને કંઈક કહેવાનું બાકી રહી ગયું હોય છે. કોઈને સોરી કહેવાનું બાકી હોય એ યાદ આવે, કોઈનો આભાર માનવાનો હોય એ યાદ આવે. પ્રેમના બે મીઠાં શબ્દો કહેવાનાં હોય એ માટે પણ આપણે વિલંબ કરતાં હોઈએ છીએ. આવા સમયે માણસ ઉદાસ થઇ જાય છે. આનંદથી મૃત્યુને ભેટતાં ઉદાહરણો ઓછા જોવા મળે છે એનું એકાદ કારણ અવ્યક્ત લાગણીઓ પણ હોઈ શકે. જીવનનાં રોજીંદા કામો માટે આપણે ચેક લીસ્ટ બનાવતાં હોઈએ છીએ પણ અવ્યક્ત લાગણીઓની કોઈ યાદી આપણી પાસે હોય છે ખરી?. મજાની વાત એ છે કે સૌથી વધું લાગણીઓ વ્યક્ત કરવાની રહી જતી હોય તો એ પોતાનાં ઘરમાં. પતિ-પત્ની એકબીજાને સોરી કે થેંક્યું જવલ્લેજ કહેતાં હોય છે. છેલ્લે આઈ લવ યુ ક્યારે કીધું એ ઘણીવાર યાદ નથી હોતું. ઘણાને આ ફોર્માલીટી લાગે પરંતુ આની પણ મજા છે. સંબંધો પર આની પણ અસર પડે છે. એ જ રીતે મમ્મી, પપ્પા, ભાઈ કે બહેનને માટે પણ આપણી આવી ઘણી અવ્યક્ત લાગણીઓ હોય છે.  આજે ઘરની વ્યક્તિઓનો આભાર વ્યક્ત કરી જોજો કે કરેલ ભૂલ માટે સોરી કહી જોજો. દિલથી એકવાર આઈ લવ યુ કહી જોજો. હ્રદય હળવું ફુલ થઇ જશે.

કાયમ રહે છે...

લાગે છે એટલેજ પ્રેમને ઈશ્વર કાયમ ક્હે છે,

પ્રેમીઓ મળે કે ન મળે, પ્રેમ કાયમ રહે છે.

મળવું ન મળવું બધું સંજોગ આધીન રહે છે,

મુદ્દાની વાત તો એ છે કે સંબંધ કાયમ રહે છે.

મળી જાય તો ફર્ક એટલો, એ નજર સામે રહે છે,

ના મળે તોયે નજર સામે એક નજર કાયમ રહે છે.

મળી જાય તો એ ખરું, કે તે વાત કાયમ કરે છે,

ના મળે તોયે વાતવાતમાં એની વાત કાયમ રહે છે.

મળી જાય તો એની સુગંધથી ઘર મહેકતું રહે છે,

ના મળે તો પણ હવામાં એક સુગંધ કાયમ રહે છે.

-       Baiju Jani

(૧૯/૨/૨૦૧૪)

પ્રથમ પ્રેમ

કેના શેઠ. લાખો હ્રદયોમાં વસેલી એક સફળ અભિનેત્રી. કોલેજકાળથી જ એ આકર્ષક હતી. કેટલાય ભોળાભટ યુવાનોએ એને પ્રપોઝ કરેલું પણ કેનાનો હંમેશા એક જ જવાબ રહેતો. હું તો એક અભિનેત્રી બનવા માંગું છું અને અભિનેત્રીઓ કોઈ આલતુંફાલતુંના પ્રેમમાં ન પડે. એ કોઈને ભાવ ન આપતી. મનનાં ઊંડાણમાં કેનાને કોઈ ગમતું તો એ હતો,પ્રભાત રાણા. રાજવી કુટુંબનો એક ફૂટડો નવજુવાન. એની રાજવી છટાઓ સામે કેનાને બધાં હીરો બબુચક જેવા લાગતાં. પણ પ્રભાતનું વ્યક્તિત્વ એવું હતું કે કેના એની સાથે વાત કરતાં પણ ડરતી હતી.  

કોલેજના વાર્ષિક સમારંભમાં જોધા અકબરનું નાટક ભજવવાનું પ્રોફેસર સાહેબે નક્કી કર્યું. અકબર કોણ બનશે એ માટે તો પ્રભાત સિવાય એમને બીજું નામ સુજ્યું જ નહીં અને કેના અભિનયમાં હોશિયાર અને રૂપનો અંબાર એટલે જોધા તરીકે એની પસંદગી કરવામાં આવી. નામ જાહેર થતાં કેનાના મનમાં તો લાડુ ફૂટવા માંડ્યા. હવે પ્રભાત જોડે વાત કરવાનો મોકો મળશે એવા વિચારોથી એ રોમાંચિત થઇ ઉઠતી. આખી કોલેજને આ પસંદગી એકદમ બરાબર લાગી. બધા જયારે કેના અને પ્રભાતને પરફેકટ કપલ કહેતાં ત્યારે કેના મનમાં ને મનમાં ખુબ હરખાતી.

જરૂર છે...

થોડો સમય હવે આપવાની જરૂર છે,

આ પ્રેમને નજીકથી જાણવાની જરૂર છે.

ન સમજાય પ્રેમ કદી આપ-લે ના ચક્કરમાં,

કંઈ લીધાં વિના બધુય આપવાની જરૂર છે.

બદલામાં મળતો પ્રેમ ઓછો લાગશે કાયમ,

જેને આપો,તેની મોજને માણવાની જરૂર છે.

ન હોઈ શકે દુઃખનું કારણ પ્રેમ કદી પણ,

આ અપેક્ષાઓને થોડી તપાસવાની જરૂર છે.

કોણ સમજી શક્યું છે કદી બીજાને પૂરું અહીં,

ન સમજે તોય, પ્રેમ દાખવવાની જરૂર છે.

જે કહી શકાય છે એ કદી નથી હોતું પુરતું,

શબ્દની સાથે મૌન પણ, સાંભળવાની જરૂર છે.

નહીં જણાય પ્રેમને પૂરો ‘સંબંધોમાં સીમિત’,

આ ‘ભાવ’ને ‘સ્વભાવ’ બનાવવાની જરૂર છે.

-     Baiju Jani

(૧૪/૨/૨૦૧૪)