માણસને જરાં ખોતરો

માણસને જરાં ખોતરો, ને ખજાનો નીકળે,

સાચવીને  સંઘરેલો, એક જમાનો નીકળે.

મળે કશે આખી જિંદગી જીવતી દટાયેલી,

થાય બેઠી, બસ એક જણ પોતાનો નીકળે.

જરૂરી નથી કે સીધાં દેખાતાં જ સારાં હોય,

કદી કોઈ  અડીયલ  પણ, મજાનો નીકળે.

રખે માનશો,  હૈવાનીયત  હૈવાનો જ  કરે,

કદી, સજ્જનમાંથીય ઘણાં, શૈતાનો નીકળે.

ઘા, બધે જ મળે છે, ચાહે ગમે તેને ખોતરો

કદી  બહાર, કદી  અંદર, નિશાનો  નીકળે.

કંઈ જ નક્કી નહીં, આ તો માણસ કહેવાય,

બહારથી  પોતાનો, અંદર  બીજાનો નીકળે.

-     Baiju Jani

(૨૦/૫/૨૦૧૪)